Saznaj svoj HIV status – testiraj se

U Crnoj Gori je testiranje na HIV dostupno u okviru mreže Savjetovališta za dobrovoljno, anonimno, besplatno i povjerljivo savjetovanje i testiranje na HIV. Jedini način da osoba sazna svoj HIV status je da se testira. Jedini način da se utvrdi postojanje HIV infekcije je testiranje na HIV, pa se testiranje preporučuje svima koji su bili […]

U Crnoj Gori je testiranje na HIV dostupno u okviru mreže Savjetovališta za dobrovoljno, anonimno, besplatno i povjerljivo savjetovanje i testiranje na HIV. Jedini način da osoba sazna svoj HIV status je da se testira.

Jedini način da se utvrdi postojanje HIV infekcije je testiranje na HIV, pa se testiranje preporučuje svima koji su bili u riziku od ove infekcije. Virus HIV se prenosi nezaštićenim seksualnim odnosom sa inficiranom osobom, kontaktom sa inficiranom krvlju i sa inficirane majke na dijete tokom trudnoće, porođaja i dojenja. Rizik za prenos HIV-a povećava se stupanjem u rizične seksualne odnose (sa nepoznatim osobama, pod dejstvom alkohola i droga, mijenjanjem više seksualnih partnera/partnerki, nekorištenjem kondoma) kao i upotrebom nesterilnog pribora za injektiranje droga. HIV se ne prenosi uobičajenim socijalnim kontaktom, rukovanjem, zagrljajem, poljupcem, kašljanjem i kijanjem, boravkom u istoj prostorij, korišćenjem zajedničkih predmeta za rad. Ne prenosi se preko hrane koju je spremila inficiraa osoba, preko javnih bazena i toaleta kao ni ubodom komarca.

Razlika između HIV i AIDSa?

HIV je skraćenica za virus humane imunodeficijencije (Human Immunodeficiency Virus) koji je uzročnik HIV infekcije, odnosno side ili AIDS-a.

Često se termini HIV i SIDA koriste naizmjenično, što dovodi do zabune oko njihovih razlika.

AIDS je skraćenica za “sindrom stečene imunodeficijencije”. (Ponekad se naziva i ‘kasni stadijum HIV-a’ ili ‘uznapredovala HIV bolest’.) To je krovni izraz za bolesti koje se javljaju zbog neliječene HIV infekcije nekoliko godina, do kada je imunološki sistem ozbiljno oštećen i nesposoban za borbu protiv infekcija. Bolesti i simptomi će se razlikovati za svaku osobu koja ima AIDS, ali mogu uključivati po život opasne infekcije i rak.

Svaka osoba koja ima AIDS ima HIV, ali neće svaka osoba sa HIV-om razviti AIDS. Budući da sada postoji mnogo mogućnosti liječenja za osobe koje žive sa HIV-om, mnogo manje ljudi razvija SIDU. Često, oni koji razviju AIDS su ljudi koji nisu testirani na HIV i nikada se nisu liječili. Kada se počne sa liječenjem HIV-a, smrt od AIDS-a se može spriječiti.

Jedini način da saznate da li imate HIV je da se testirate na virus.

Stigma i diskriminacija – najveća perpreka

Stigma i diskriminacija u vezi s HIV/AIDS-om su najveće smetnje prevenciji širenja virusa, osiguranju adekvatne njege, podrške i liječenja. Stigmu izaziva nedostatak razumijevanja bolesti, mitovi o prijenosu virusa, društveni strahovi u vezi sa seksualnošću, neodgovorno medijsko praćenje epidemije, činjenica da je AIDS neizlječiv, strahovi povezani sa smrću i drugo. Glavni uzročnik stigme i diskriminacije je nedovoljan nivo znanja zdravstvenih radnika ali i opšte populacije. Ovo nije svojstveno samo za naše društvo, nego se dešava i u našem okruženju, Evropi pa i u cijelom svijetu. Stigma je najčešće uzrokovana nedovoljnim nivoom znanja, što može rezultirati nedovoljnom efikasnosti preventivnih programa na način da kreira strah od utvrđivanja vlastitog HIV statusa i to ne samo zbog straha od reakcije okoline nego i zbog straha da će informacije iz zdravstvenoga okruženja dospjeti u javnost. Sve ovo na kraju može da rezultira epidemijom i vrlo teškim posljedicama za društvo, bez obzira što smo zemlji sa niskom prevalencom.

Ovaj članak je nastao kao dio kampanje povodm “Nedelje zdravlja” u sklopu projekta “Edukovani i zaštićeni” koji je finansiran od strane Ministarstva zdravlja.