Uticaj koronavirusa na servise za korisnike droga

U novoobjavljenoj studiji “Uticaj COVID-19 na servise za korisnike droga” i traženje pomoći u Evropi, EMCDDA izvještava o padu dostupnosti usluga ljekova tokom pandemije i o broju onih koji traže pomoć.
Ovaj izvještaj je prvi u nizu istraživanja koji su rezultat EMCDDA-ove studije , pokrenute u aprilu, kako bi se istražio uticaj COVID-19 na korisnike droga i reakcije na taj uticaj. Metodologija agencije istražuje novonastale trendove vezane za drogu, tako što brzo prikuplja podatake iz različitih izvora kako bi se omogućile blagovremene procjene situacija koje izazivaju zabrinutost.

Zbog nacionalnih ograničenja u vanrednim situacijama, metoda je prilagođena kako bi odgovarala internet istraživanju i studiji koja bi mogla da se sprovodi u slučaju uzastopnih talasa. Objavljeni izvještaji potiču iz prvog talasa istraživanja koji se fokusirao na servise.

Rezultati pokazuju da su COVID-19 i nacionalna izolacija doveli do smanjenja dostupnosti i pružanja usluga liječenja i programa smanjenja štete u većini evropskih zemalja. Noviji podaci upućuju na to da se, poput ostalih pružalaca zdravstvenih usluga i ljekovi suočavaju sa nizom izazova, uključujući: nedostatak osoblja i pristup ličnoj zaštitnoj opremi.
Preliminarni rezultati studije pokazuju da se ljekarske usluge prilagođavaju i obnavljaju tokom COVID-19, sa sličnim karakteristikama širom Evrope. Obzirom da je savjetovanje “lice u lice” ograničeno, savjetovanje telefonom ili videom prihvaćen je kao alternativa u evropskim servisima za korisnike droga. Dobavljači opioidnog supstitucionog tretmana (OST) takođe su brzo djelovali kako bi promijenili način na koji dostavljaju ljekove (npr. Mobilni OST) i odgovorili na nove potrebe za liječenjem, dok je većina zemalja ublažila propise o OST-u kod kuće za stabilne pacijente (npr. propisivanje većih količina ili na duži period).

Servisi smanjenja štete takođe su se brzo prilagodili, igrajući ključnu ulogu u pružanju podrške na liniji fronta tokom novonastale krize. Ovo uključuje: povećanje rada na terenu i aktivnosti razmene igala i špriceva; obezbijeđivanje skloništa za beskućnike i marginalizovane grupe; održavanje usluge koaj podrazumijeva sobe za konzumiranje droga i premještanje nekih intervencija online (npr. provjera droge).

 

Ovaj izvještaj predstavlja sliku o tome kako se potražnja za specijalizovanim liječenjem razvijala u period od januara 2020. do marta 2020. godine, pružajući prvi uvid na uticaj COVID-19 na ponašanje koje zahtijeva pomoć. Podaci pokazuju da je došlo do određenog pada potražnje za uslugama liječenja iz ovog perioda zbog zatvaranja ili ograničenog pristupa centrima za liječenje i nemogućnost klijenata da dođu u centre zbog propisanih mjera. Ali to je djelimično nadoknađeno modifikovanim intervencijama.

 

Upitani o servisima za korisnike droga u Evropi nakon COVID-19, mnogi anketirani stručnjaci zalagali su se za to da se neke usluge koje su uvedene ili adaptirane posljednjih mjeseci održe i dalje. Koordinacija između javnih, privatnih i nevladinih aktera, tokom krize, smatrana je posebno korisnom za korisnike servisa. Kako mjere popuštaju, očekuje se da će servisi za korisnike droga zadržati širok spektar mjera zdravstvene zaštite, prilagoditi njihove rutine i pojačati planiranje u vanrednim situacijama u slučaju drugog talasa. Negativne prognoze za nacionalne ekonomije izazivaju posebnu zabrinutost zbog potencijalnog smanjenja budžeta za servise za korisnike droga i veće marginalizacije određenih društvenih grupa. Bez obzira na to, mnogi ispitanici se nadaju da će inovacije i saradnje sprovedene rokom posljednjih mjeseci u doglednoj budućnosti ostati pozitivne odlike servisa za korisnike droga u Evropi.

Izvor: DPNSEE